Bitki florası devamlı ve zengin olan, zirai mücadele ilaçları kullanılmayan, rüzgar almayan,
işlek yollardan uzak, yazın gölgeli kışın ise güneye bakan bir yer seçilmelidir. Kovanlar
yağmur ve çamurdan etkilenmeyecek şekilde sehpalar üzerine konulmalı, arılığın
yakınında temiz su bulunmalıdır. Bal veren bitki yoğunluğuna göre kovan koyulmalıdır.
Korunga, yonca ve üçgül ekili bölgelerde 4 dönüme (4000 m²) bir kovan, narenciye
sahalarında 2 dönüme 1 kovan, pamuk ve ayçiçeği tarlalarında 7-8 dönüme 1 kovan,
akasya alanlarında 1 dönüme bir kovan, meyve bahçelerinde ise 4-5 dönüme bir kovan
hesaplanmalıdır. Arılıklar arasında 2 km mesafe bulunmalıdır.
7.2.Arıcılık Aletleri
7.2.1.Temel Arıcılık Aletleri
Körük
Maske
Eldiven
El demiri
Fırça ve tüy
Hazır Petek
7.2.2.Yardımcı Arıcılık Aletleri
Çerçeve kalıp tahtası ve çerçeve teli
Arıcı mahmuzu
Arıcı bizi
Mum eritme ibriği
Yemlik
Ana arı kafesi
Ana arı ızgarası
Erkek arı kapanı
Polen kapanı
Arı kaçıran
Sır bıçağı ve tarağı
7.2.3.Kovan ve Çeşitleri
İlkel kovanlar: Toprak, oyma ağaç (kütük), yarma ağaç, sepet, hasır
veya tahta sandıklar
Modern kovanlar (Fenni kovanlar): Farklı ölçülere sahip olmakla
birlikte esas olarak, dip tahtası, kuluçkalık, ballık, örtü tahtası, kapak ve çerçeveler
gibi kısımlara sahiptir.
7.2.4.Bal Süzme makinesi
7.2.5.Balmumu Arıtma Cihazları
7.3.İlkbahar çalışmaları
Kovanların ne durumda olduğunu ve hangi kovana ne gerektiğini, ana arının ırkını, yaşını,
yumurtlama durumunu, kovandaki yavru ve ergin arı miktarını, bal ve polen miktarını ve
hastalık durumunu göz önünde bulundurmak için kovan sicil kartları veya defterleri tutulur.
Yine, ilkbahar muayenesinin yanı sıra ana arının varlığı ve performansının tespitiyle
hastalık ve zararlıların teşhisi yapılır. Böylece gerekli tedbirler zamanında alınmış olur.
7.4.Zayıf kovanların birleştirilmesi
Bu işlemin amacı, anasız kovanları analı kovanlarla birleştirerek daha güçlü kovanlar
oluşturmaktır. Zayıf kovanlarda yetersiz arı olacağından kışlık bal ihtiyacını dahi
karşılayamazlar. Ayrıca ana arıyı kış soğuğundan ,kendilerini de çevreden gelen yağmacı
arılara karşı koruyamazlar. Kovan birleştirme en çok sonbahar ya da ilkbaharda yapılır.
7.5.Arıların beslenmesi
Arıların kendi ihtiyaçlarını karşılamaları için kovanda 15-20 kg bal bulunmalıdır. Eğer
kovanda yeterli bal olmazsa bu durumda suni olarak beslenmelidir. Ölümlerin ilkbaharda
çok görülmesinin sebebi yiyecek yetersizliğidir. Bir de yavru verimi baharda artacağından
kovan stok balının önemi büyüktür. Baharla birlikte nektar ve polen toplama başlar. Bu
nektar akımına kovanın en iyi kadrosu ile girmesi istenir. Bu da çok sayıda genç işçi arı ile
mümkündür. Nektar alım sürecine girmeden 4-5 hafta önce suni beslemeye başlamak
gereklidir.
7.6.İlaç uygulamaları
Bahar mevsimine girerken arılara koruyucu ya da tedavi amacıyla ilaç verilecek ise
şuruba katılarak verilmelidir. Varroa, yavru çürüklüğü, nosema gibi hastalıklarla erken
mücadele, ancak bahar şurubu ile ilaçlama yapmakla mümkündür.
7.7.Arılarda yağmacılık
Çiçeklerin ve nektar alımının az olduğu bölgelerde sık görülen yağmacılık, bir kovanın
arılarının başka kovanların hazır ballarını çalmasıdır. Kovanlar güçlü değilse bu tür
saldırılara karşı kendilerini koruyamazlar.
7.8.Bal mevsimi
Bal Mayıs, Haziran ve Temmuz aylarında alınır. Bu üç ay boyunca çok fazla nektar alımı
olacağından arıcının çok dikkatli ve hazırlıklı olması lazımdır. Yani, bir kovanda yer
kalmazsa veya yeterli petek bulunmazsa arıların getirdiği nektarın büyük bölümü ziyan
olur ya da arılar oğul vermek isterler.
Bal hasadı, bal mevsimi içerisinde ve kuraklık başlamadan yapılmalıdır. Yoksa yağmacılık
kuraklıkla birlikte had safhaya çıkar ve arılar arası mücadele artar. Bal olgunlaşmış ise
hasadı yapılmalıdır.
Hasat yöntemleri:
1. Silkeleme ve fırçalama
2. Arı kaçıran yöntemi
3. Asit tahtası yöntemi
4. Arı üfleyici kullanma
7.9.Gezici arıcılık
Gezici arıcılık, kovanlardan alınan verimi arttırmak amacıyla yapılmaktadır. Bu yetiştiricilik
şeklinde ilkbaharın erken başladığı bölgelerden başlanarak, zaman zaman çiçeğin yeni
çıktığı bölgelere doğru bir hareket yolu izlenir, bu işleme genel olarak çiçek kovalamak adı
verilir. Daha sonra kış yaklaşınca, kışları sert geçen bölgelerden güneye veya Ege
bölgesine taşınarak arılar kışlatılır.
7.10.Sonbahar çalışmaları
Arıcılığın işinin bir sonraki sezon devam edebilmesi için dikkat edilmesi gereken
mevsimler sonbahar ve kış mevsimleridir. Sonbaharda bütün kovanlar tek tek incelenerek
ananın durumu, stok bal düzeyi ve koloninin yetişkin arı miktarı gözden geçirilir. Kovanlar
teknik açıdan incelenir. Delik, çatlak ve su geçirgenliği araştırılır. Ana arısız kovanlara ana
arı temin edilir. Zayıf kovanlar birleştirilir. Sonbaharda bal Hasadı bittikten sonra hastalık
ve parazitlere karşı mücadele yapılmalıdır. Nosema ve yavru çürüklüğüne karşı sonbahar
şurubuna ilaç katılır. Varroa mücadelesi için tüm yavru gözlerinin açılması beklenir.
7.11.Kışlatma
Sonbahar muayenesinde bal bırakılması en önemli konudur. Her kovanda 20-25 kg bal ve
12,000-20,000 adet arıdan oluşan kovan kışı emniyetle geçirebilir. Arıcının yapacağı en
önemli iş olan soğuk mücadelesi ise kovanın iç alanının daraltılmasıyla mümkün
olabilmektedir.
Kışları sert geçen yerlerde, kapalı kışlatma sistemi uygulanabilir. Bu amaçla kullanılacak
yerin; rutubetsiz aydınlık ve havalandırılabilir olması gerekmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder