kendine döllenme sonucu, genetik bazı nedenlerle tohum
verimi düşmekte, bir çiçeğin kendi çiçek tozları ile
döllenmesi yerine başka bitkilerdeki çiçeklerin tozları ile
döllenmesi gerekmektedir. Bunu da en iyi başaranların
bal arıları olduğu belirtilmektedir (Avcıoğlu, 1977).
Korunga bitkisi yabancı döllenmeye gereksinim
duyduğu için iyi kalitede tohum elde edilebilmesi,
ancak tozlaşmanın optimum düzeyde olduğu zaman
gerçekleşebilmektedir Özbek, 1996). Korunga da tohum
üretimi amacıyla bal arılarının tozlaşma hizmetinden
yararlanan bitkilerin başında gelmektedir (Sammataro ve
Avitabile, 1998).
Bir korunga çiçeği salkımındaki çiçeklerin en
fazla % 50’sinin tohum bağlayabildiği belirtilmektedir
(Bogoyavlensky, 1955). Bu nedenle korunga tohumu
üretimi için çiçeklenme zamanında çevreye arılı
kovanların konulması, tohum tutma oranını artırmaktadır
(Tutkun,1997). Bu nedenle 1 dekar korungalığa 1 kovan
arı konulması tohum üretimi açısından son derece yararlı
olacaktır (Tan ve Sancak, 2009).
Korunganın tohum hasadı salkımın alt tarafında
bulunan meyvelerin koyu kahverengiye dönüştükleri
zaman yapılır. Korunganın tohum verimi dekara 50–100
kg arasında değişmektedir. Tohum hasadında gecikme
tohumların dökülmesine neden olmaktadır (Tıknazoğlu,
2009)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder