Gökçeada arısı, Düzce yöresinde Yığılca arısı ve Trakya bölgesinde Karniyol arısının varlığından bahsedilmektedir. Genetik kaynak olarak ifade edeceğimiz bu arı ırk ve/veya genotiplerinde bugüne kadar üzerinde çok değerli bilgiler içeren morfoloji, verim, genetik farklılık gibi çeşitli araştırmalar yapılmıştır. Ancak sonuçlarının bölgesel, belirli klonilere ait olduğu ve genel olarak Ülkemiz populasyonunun hepsini tanımladığı ve/veya ifade ettiği söylenemez. Bununla beraber, arıcılıkla ilgili birçok problemin çözümü bu genetik kaynakların bilinçli bir şekilde kullanılmasıyla alakalıdır. Son zamanlarda biyoteknolojik çalışmalarla ortaya çıkan yeni gelişmeler diğer canlı türlerinde yapılan çalışmalara paralel olarak arıcılıkta da çok önemli gelişmelere neden olmuştur. Arı ıslahında hastalıklara dayanıklılık, verim gibi özelliklerle ifade edilen genetik kaynaklar; çeşitli genleri taşıdığı ve bunlardan istifade yoluyla da arı hastalık ve zararlıları gibi arıcılığın büyük problemlerine yeni çıkış yolları ortaya konması yönünden önemli görülmektedir. Ülkemizde şimdiye kadar, Türkiye genel arı profilini ayrıntılı olarak ortaya koyan bir çalışma bulunmamaktadır. Moleküler teknikler bu çalışmaları yönlendirebilecek en önemli araçlardan birisidir. Gen kaynaklarının değerlendirilmesi açısından birçok moleküler teknik bu amaçla kullanılmaktadır. En yaygın kullanılan moleküler teknikler; mikrosatelit, RFLP; mtDNA çalışmaları, AFLP ve SNP dizilemedir. Ülkemizde yer alan arı genomunun tam DNA dizilim haritasının yapılarak gerekli biyoinformatik bilgilerin elde edilmesi gerekmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder