Ülkemizin yıllardır süregelen arıcılık problemlerinin çözümü konusunda özellikle son
10 yılda önemli gelişmeler kaydedilmesine rağmen çoğu hala çözüm beklemektedir.
Bu durumda sorunların doğru olarak belirlenmesi en önemli aşama olacaktır. Bu
sorunları ne kadar doğru şekilde teşhis edersek o kadar başarı seviyesini artırma
potansiyeline sahip oluruz. Ana hatları ile ülkemiz
arıcılığında yapılması gereken
çalışmaları ana hatları ile özetlersek;
1. Kovan yapımında kullanılan ağaç ve malzemelerin kalitesi, kovan
standartlarının bölgesel veya ulusal düzeyde belirlenmesi,
2. Ham Petekler: deterjan, parafin, naftalin ve ilaç kalıntılarına çözüm
getirilmesi,
3. Beslemede kullanılan kek (soya unu, GDO ürünü fruktoz), şurup, katı şeker
konusundaki karmaşanın çözümlenmesi,
4. Dirençli yerli arı hatlarının seçimi ve yerli ırkların korunması: Başta
Varroa’ya karşı olmak üzere; Güve, Nosema, Mantar, Bakteri, Virüsler,
5. Sentetik kimyasalların yerine doğal ilaçların kullanılması,
6. Tarımsal ilaç kullanılan bölgelerden uzak durulması ve Doğal veya Ekolojik
tarım bölgelerinin tercih edilmesi,
7. Uygun olabilecek bölgelerde ve özellikle ağaçlandırma sahalarında bal
ormanlarının oluşturulması,
8. Arıcılık malzemeleri: özellikle süzme makinaları, depolama kapları gibi tüm
arıcılık malzemelerinde sağlıklı ve mümkünse doğal malzemeler tercih
edilmeli, hijyenik kurallara titizlik gösterilmesi,
9. Gezginci arıcılığın bölgesel ve arı ırklarının doğal habitatlarına göre
yapılması,
10. Bölgesel Arıcılık eğitim merkezleri ve AB tarafından akredite olabilecek
ulusal arı ürünleri analiz laboratuarlarının en kısa zamanda kurulmasıdır.
Tüm bu sorunların veya çoğunun çözülmesi durumunda ülkemiz arıcılığında çok ciddi
anlamda olumlu gelişmeler olacağı kuşkusuzdur. Fakat bu sorunların nitelikli ve yeterli
birikime sahip araştırmacıların çalışmaları sonucunda ancak çözülebileceğini ve
bunun için ciddi oranda emek ve kaynak harcanması gerekmektedir. Sonuçta başta
arıcıların bu sorunların çözümünü Birlikler ve Dernekler vasıtası ile talep etmesi ve
sonucunda Üniversiteler, Tarım Bakanlığı ve Tübitak gibi kurumların arıcılık
konusundaki nitelikli çalışmalara destek vermesi ile mümkün olabilecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder