vazgeçilmezdir. Bal arılar suyu çevrede bulunan
su kaynaklarından veya nektardan sağlarlar. Su,
kristalize olmuş balın sulandırılması, yavru gıdası
üretimi, kovan içi sıcaklığın ayarlanması için ve
hücrelerdeki metabolik aktiveler için mutlaka
gereklidir. Genel olarak su kovana getirildiği gün
kullanılmakta ve gözlerde depolanmamaktadır
(Genç ve Dodoloğlu 2002). Su verilme koşulu ile
kafes içerisinde 2 haftadan çok yaşayabilen ana
arı susuz kaldığında 3–4 gün dayanabilmektedir
(Doğaroğlu 2004).
Doull (1976) normal kuluçka gelişimi için
uygun nem oranını araştırdığı çalışmasında, normal
yumurtlama için en uygun nem oranını %90 ile
%95 arasında ölçmüştür. Nem oranı %100 ve %80
olduğu zaman larva sayısında önemli bir düşüş
olmuştur. %50 nemlilikte ise sadece yumurtaların
%29’u normal larva olurken nem oranı %50’nin altına
düştüğünde yumurtalardan hiç larva çıkmamıştır
(Elton ve Herbert 1997.
Koloninin su tüketimi, koloninin gücüne
ve havanın sıcaklığına göre değişmektedir. Bal
arısı kolonileri kuluçka yetiştirme döneminde
günde 200 gramdan daha fazla suya gereksinim
duyar. Yıllık su miktarı ise, toplanan nektardaki su
hesaba katılmazsa, 20 kg civarında olduğu tahmin
edilmektedir (Nelson 1983).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder